Zapraszamy na targi BUDMA w Poznaniu w dniach 24-27.01.2012, Pawilon 4, Stoisko nr 16.
Zachęcamy do wzięcia udziału w konkursie. Można wygrać 20 programów ZWCAD, w pełnej wersji czasowej.
Wystarczy wypełnić ankietę, oraz prawidowo odpowiedzieć na pytania, szczególnie odnośnie Stereogramów.
Stereogramy – to obrazy utworzone na płaszczyźnie w taki sposób, aby sprawiały wrażenie trójwymiarowości. Można takie wrażenie osiągnąć stosując specjalne okulary o różnobarwnych szkłach lub odpowiednio ustawiając wzrok.
Stereogramy znano już XIX w. Początkowo składały się one z losowo pokolorowanych kropek. Technikę udoskonalono i obecnie można je tworzyć za pomocą programów. Ręcznie można tworzyć jedynie proste obrazy.
Autostereogram – to odmiana stereogramu polegająca na tym, aby obraz dwuwymiarowy był odebrany przez mózg jako trójwymiarowy. W przeciwieństwie do stereogramów, do zobaczenia autostereogramów, nie jest wymagane użycie specjalnego sprzętu optycznego. Autostereogramy powstały w 1979r.
Człowiek z natury ogląda świat w trzech wymiarach. Patrząc na trójwymiarowy obraz, można łatwo ocenić odległość od obiektu, zobaczyć głębię i wyobrazić sobie bryłę. Sporo osób patrząc na zdjęcie bryły również dostrzega głębię i potrafi ocenić odległość między różnymi obiektami.
Można łatwo spowodować, aby obraz dwuwymiarowy sprawiał wrażenie trójwymiarowego. Wystarczy do jednego i drugiego oka dostarczyć nieco inny obraz. Wbrew pozorom, nie jest to trudne, ponieważ w rzeczywistości oczy są oddalone od siebie i każde może rejestrować trochę inny obraz (przesunięty, pod innym kątem). Mózg łączy te obrazy i wytwarza się wrażenie obrazu trójwymiarowego. Wrażenie to, można osiągnąć zarówno z wykorzystaniem np. dodatkowych okularów, jak również odpowiednio ustawiając wzrok.
Do najpopularniejszych stereogramów zaliczamy anaglify. Na pierwszy rzut oka zdjęcie wygląda jak nieostre i przebarwione. Po założeniu specjalnych okularów, obraz nabiera głębi. Najbardziej popularne okulary do oglądania anaglifów mają jedno szkło czerwone, a drugie jasnoniebieskie. Anaglif składa się z dwóch zdjęć wykonanych z niewielkim poziomym przesunięciem. Przez różnokolorowe szkła okularów inny obraz dociera do lewego, a inny do prawego oka. Wadą tej metody, jest niewielka kolorystyka obrazu trójwymiarowego.
Zdjęcia do wykonania stereogramu można wykonać zwykłym aparatem, przemieszczając go nieco w poziomie przed wykonaniem kolejnej fotografii. W celu połączenia zdjęć, tak aby stworzyć obraz trójwymiarowy można skorzystać z dostępnych specjalnych aplikacji do tego celu. Program połączy automatycznie dwa zdjęcia w anaglif. Metoda ta jest niemożliwa do zastosowania w przypadku obiektów poruszających się. W takim przypadku można wykorzystać aparat fotograficzny z dwoma obiektywami lub aparat z podwójnym obiektywem.
Oto przykład stereogramu. Wystarczy się wpatrzeć, aby zobaczyć.
Powodzenia!
